Het Polderlandschap was het afgelopen jaar in beweging. De dijken rond Pol gingen op de schop, er werd een beek geamputeerd en een landschap getransformeerd.
Veranderend landschap
De “ommelanden” van Heel veranderden na de ontgrindingen van de zeventiger jaren ingrijpend. Gretig deden de zandzuigers hun werk, gevolgd door gulzige baggermolens. Velden en bossen verdwenen, het landschap verwaterde.
De kracht van water
De grindgaten zouden gevuld worden, met mijnsteen. Te duur bleek achteraf. Slechts hier en daar werd er gestort, zoals in het Sleydal. Een nieuw woonlandschap ontstond in de uiterwaarden van de Maas.
Voor de jaarlijks uitdijende krachtige Maasstroom waren die uiterwaarden altijd een uitlaatklep. Met ingenieuze berekeningen en stevige dijken zouden de ingenieurs en het Waterschap de kracht van het water meesteren.
Dijkversterkingen
Net iets te vaak won de Maas het krachtenspel. Zwaardere en hogere dijken waren nodig. Er kwam een nieuw plan voor dijkversterkingen en daarmee ook een nieuw landschap langs Sleybeek en Polderplas
Polderlandschap
Het gebied oogt, nu voltooiing nadert, als een echt polderlandschap. Achter het terrein van Koraal ligt een ferme dijk, een grazige vlakte en een kaarsrechte waterloop die de kale strakheid van het Polder land benadrukt.
De Sleybeek is verworden tot een afwateringskanaaltje dat ergens, midden in het landschap, begint. Water krijgt het uit de Polderplas, er kwam een kleine inlaatsluis. De oude loop verdween.
Nieuwe natuur
Aan het einde van de Wessemmerweg zijn de contouren zichtbaar van een nieuwe natuur. Een bruggetje leidt naar een wandel- en struingebied in wording. In het voorjaar worden de bomen en struiken geplant.
De aannemer is in december helemaal klaar. Op vrijdag 16 december is er feest.
Nu maar hopen dat de berekeningen deze keer kloppen en dat de Maas niet onvermoed haar rechten claimt op wat haar eeuwen toekwam: de uiterwaarden van het Polder landschap.