Je bekijkt nu Natuurbad Heelderpeel

Natuurbad Heelderpeel

Vakantie

Tijdens de vakantie ging je vroeger naar de Heelderpeel. Hele generaties gezinnen uit Roermond, Weert en omliggende dorpen, trokken naar dit natuurbad. Soms met de auto, maar meestal met de fiets. Volwassenen met kinderen achterop, zittend op badhanddoeken en dekens. Aan het stuur hingen tassen met geplette kleffe boterhammen, koude schotel en aanlenglimonade.

Territorium afbakenen

Kaartjes kocht je bij de ingang, een huisje, waar je ook een roeiboot kon huren. Eenmaal binnen, werd er een mooi plekje gezocht. Ouders met kleine kinderen zaten dicht bij het water, dan konden ze de kinderen in de gaten houden. Het territorium werd afgebakend met handdoeken en dekens. Voor wie zich discreet wilde omkleden stonden er, op rij, een aantal kleedhokjes.

Heelderpeel omstreeks 1950
Natuurbad Heelderpeel omstreeks 1950

Magnée

Altijd aanwezig was de heer Magnée uit Horn, kasteelbewoners en eigenaar van de Heelderpeel. Hij hield alles in de gaten wat er op en rond zijn ven gebeurde.

Lome, trage zomerdagen

De activiteiten van de bezoekers beperkten zich voornamelijk tot zwemmen en zonnebaden. Soms werd  een tochtje gemaakt met één van de roeiboten. Voor de kleintjes was er, behalve water en zand, niet veel meer dan een aftandse schommel en een wip. Ze zochten eikels en dennenappels, groeven kuilen en bouwden zandkastelen. Ook smeerden ze elkaar in met modder en spoelden die weer af. De grotere jongens maakten indruk op de meisjes door naar de overkant te zwemmen, naar Hotel “De Peel”, en weer terug.

De lome, trage zomerse vakantiedagen leken destijds eindeloos te duren, maar voordat je het in de gaten had waren ze, net als de jeugdjaren, voorbij.

Heelderpeel 1956 (bron: Heemkundehorn.nl)
Hotel "De Peel" (afgebrand op 15 december 1980)

De Heelderpeel en de zedelijkheid

In de jaren vóór de Tweede Wereldoorlog was de Heelderpeel al een geliefde plek voor de jeugd. Uit een krantenbericht van 1934 blijkt, dat een aantal Heelder gemeenteraadsleden zich zorgen maakten over de “zedenverwildering” die dat tot gevolg kon hebben. Zij wilden een verordening opstellen om “ongewenste” contacten te voorkomen. Die “zedelijkheidsverordening” kwam er niet omdat een meerderheid in de raad eerst wilde afwachten of het wel echt nodig was om dergelijke contactbeperkingen op te leggen.

Uit de “Limburger Koerier” van vrijdag 22 juni 1934
EXTRA

Die mooie zomer

Geniet van het ouderwets “zomergevoel” met het  lied “Het is weer voorbij die mooie zomer” door de cast van “Het Vrije Schaep”, een serie uit 2009 die zich afspeelde in de jaren zeventig.

error: Content is beschermd.