Hongerklop en caloriebommetjes in tijden van oorlog.

Heemkring Heel | Door Wim Coolen
13 oktober 2024

Rantsoenen

Deze keer weer een (verrassend) verhaal als voorbereiding op de viering van 80-jaar bevrijding, op 17 november 2024. Vorige week vertelden we in het verhaal over de kerkrazzia van 1944 dat de geallieerden, na de landing op de kust van Normandië, voortvarend oprukten naar Nederland. Een van de zaken die daarbij goed geregeld moest worden was de voedselvoorziening. De maag van een soldaat moet gevuld zijn om goed te kunnen vechten. Omdat koken niet altijd mogelijk was kregen de soldaten rantsoenen mee in blik. Daarin zaten voorgekookte maaltijden.

Hongerklop

In het vuur van de strijd was het echter niet mogelijk om die blikmaaltijden op te warmen. De Duitsers zaten niet zo sportief in de wedstrijd dat ze daarvoor een gevechtspauze inlasten. Daardoor kon zich een probleem voordoen dat we kennen als ‘hongerklop”.  Als je niet eet en je moet toch een lichamelijke prestatie leveren, dan raakt de suikervoorraad in je bloed op. Je gaat je dan zwak voelen en je prestaties verminderen. De Amerikanen losten dat op door de militairen chocolade mee geven in hun noodrantsoen. Daarmee konden ze hun energievoorraad snel aanvullen.

M&M’s

Chocoladerepen smelten echter als ze warm worden. In de V.S. ging Bruce Murrie op zoek naar een oplossing voor dat probleem. Met een suikerlaagje smelt chocolade minder snel dan een gewone reep. Samen met Forrest Mars (van de Marsrepen) ontwikkelde hij chocoladesnoepjes met een suikerlaagje. Mars en Murrie noemden het snoepje van melkchocolade “M&M”.
De hard gecoate snoepjes werden oorspronkelijk gemaakt in vijf kleuren: geel, rood, groen, bruin en violet.

Caloriebommetjes

De M&M’s werden tijdens de oorlogsjaren uitsluitend aan het Amerikaanse leger geleverd. Ze waren verpakt in kleine stevige kartonnen kokertjes. Na opening konden de caloriebommetjes makkelijk en snel in de mond geschud worden.