Update 20 december 2020
Nieuw speurwerk heeft geleid tot nieuwe informatie en nieuwe inzichten. Een nieuw blogverhaal over de sporen in het landschap van Osen is geplaatst op 20 december onder de titel “Sporen in Osen”.
Sporen in het landschap
Sporen in het landschap bij Osen. Je loopt er jarenlang achteloos aan voorbij. Die sporen vertellen echter een plaatselijke geschiedenis.
Langs de oude sluis richting Stuw van Linne zijn in het landschap twee evenwijdige strepen zichtbaar. Het zijn de fundamenten van Kasteel Osen.
De geschiedenis van het grootgrondbezit Osen gaat terug tot de 14e eeuw.
In 1671 komt het landgoed Osen door vererving in het bezit van de uit Valkenburg komende familie van Meer. Zij gaan zich dan “de Meer de Osen” noemen. Ze houden het landgoed eeuwenlang in bezit.
De voorlaatste eigenaar van het kasteel was Frederick van Osen (1785-1869). Toen hij overleed erfde zijn enige dochter het kasteel. Zij trouwde met Theodoor de Geloes uit Elsloo (1816-1893). Deze stond bekend als een verwoed gokker. Hij heeft zijn hele bezit, waaronder de kastelen Elsloo, Exaten en Groot-Buggenum vergokt.
In 1887 werd hij zelfs gedwongen om Kasteel Osen met 300 ha. grond te verkopen.
Nadat Theodoor het kasteel verkocht had is hij met onbekende bestemming vertrokken.
De gravin bleef na het vertrek van haar man achter in Heel en woonde in een huisje aan het Kerkstraatje. Ze is op 17 november 1905 gestorven in armoede. Ze ligt begraven in het familiegraf van de Geloes in Elsloo.
Rond 1920 is het kastelencomplex gesloopt voor de aanleg van het sluizencomplex. Omdat er heel sterke funderingen waren, heeft de Genie bepaalde gedeeltes moeten opblazen.
De resterende fundamenten zijn nog aanwezig.
Bij de afbraak van het schuur van het kasteel is een deel van de stenen gebruikt om de schuur te bouwen die naast Jagerslust staat, het huis aan de weg van Heel naar Osen.
