Volksverhuizing

Vlak voor het einde van de Tweede Wereldoorlog trok de dorpsomroeper door het dorp. Op bevel van de Duitsers moesten alle inwoners van Heel en Panheel evacueren. Het zou er te gevaarlijk zijn vanwege de oprukkende geallieerden. Er werd een uitzondering gemaakt voor de bewoners van Sint Anna, Sint Josef en Klein Bethlehem.  Voor de overige inwoners werd het op 28 oktober 1944 een ware volksverhuizing. Een lange karavaan mannen, vrouwen en kinderen trok, met een groot deel van hun hebben en houwen richting dorpen die verder van de frontlinie lagen. De kleine Phons vond met de familie Brouns tijdelijk onderdak in Haelen.

Een nare verrassing

Nadat de Duitsers verdreven waren en de kust weer veilig was, keerde iedereen terug naar huis. De familie Brouns wachtte echter een nare verrassing. In de tijd dat ze in Haelen zaten was de brug over de beek in Panheel opgeblazen. Daarbij was teveel springstof gebruikt. Hun huis – het geboortehuis van Phons – was door de enorme klap volledig ingestort en onbewoonbaar geworden.

De woning langs de beek

Aannemer Maessen kreeg de opdracht om langs de beek een noodwoning te bouwen. In de tussentijd kreeg de familie onderdak in de pastorie van Heel. Er was in de jaren vlak na de oorlog een groot tekort aan bouwmaterialen. Daarom werd de woning opgetrokken uit stenen van gebouwen die in puin lagen. Naast een woongedeelte was er in de noodwoning ook ruimte voor het paard, de koeien en de varkens.

Het gebouw op de foto in het artikel over Phons Brouns, is de zijkant van de noodwoning. Phons heeft daar in zijn jonge jaren een tijdje gewoond. Later werd bij de noodwoning een nieuw huis gebouwd. Daar heeft hij bij zijn ouders gewoond totdat hij 1961 trouwde en naar Heel verhuisde.

Het bijschrift

Tot slot plaatsen we hier de foto die in het Tijdschrift Heemkring Heel bij het bijschrift geplaatst had moeten worden.